Δηλώσεις

Ομιλία στην τελετή «παραλαβής» του ΥΠΟΙΚ

YV-GHΘέλω να ευχαριστήσω τον κ. Χαρδούβελη και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου για την υποδοχή που μας επεφύλαξε – είναι σημαντικό να διαφυλάτουμε ως κόρη οφθαλμού τον πολιτικό μας πολιτισμό με αυτό τον τρόπο. Με την σειρά μου εύχομαι στον κ. Χαρδούβελη, στον φίλο κ. Σταϊκούρα και στον κ. Μαυραγάνη ένα δημιουργικό νέο κεφάλαιο να ξεκινήσει σήμερα για τον κάθε ένα σας, ίσως μετά από μερικές μέρες χαλάρωσης.

Σήμερα το ΥΠΟΙΚ αποκτά νέα πολιτική ηγεσία. Με την Αναπληρώτρια Υπ. Νάντια Βαλαβάνη και τον Αναπληρωτή Υπουργό κ. Δημήτρη Μάρδα αναλαμβάνουμε να γυρίσουμε σελίδα σύμφωνα με την φιλοσοφία της νέας μας κυβέρνησης. Για την ακρίβεια γυρίζουμε τρεις σελίδες:

Γυρίζουμε σελίδα ως προς την λογική της αντιμετώπισης της αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης. Από το 2010 σε τούτο το κτήριο συντηρήθηκε και μεγεθύνθηκε ένα παιδαριώδες μεν τοξικότατο δε λάθος – ένα πρόβλημα πτώχευσης αντιμετωπίστηκε ως εάν να ήταν πρόβλημα ρευστότητας του κράτους. Έτσι δόθηκε το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία στο πιο πτωχευμένο κράτος της ευρωζώνης υπό όρους που συρρίκνωναν τα εισοδήματα από τα οποία έπρεπε να αποπληρωθούν τα νέα και τα παλαιά δάνεια. Δεν χρειαζόταν να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει ότι δεν μπορούσε να έχει αίσιο τέλος αυτή η πολιτική. Σήμερα γυρίζουμε σελίδα σε αυτό το λάθος, σε αυτή την άρνηση που τόσο έχει κοστίσει σε ανθρώπινες ζωές που είτε χάθηκαν είτε υπονομεύτηκαν. Που έχει κοστίσει τόσο και στους εταίρους μας στην Ευρώπη.

Η δεύτερη σελίδα που γυρίζουμε αφορά την ονομαζόμενη λιτότητα, και τον τρόπο που κατανοούμε τον όρο ως πολιτική ηγεσία του υπουργείου οικονομικών. Είμαστε υπέρ του λιτού βίου. Δεν πιστεύουμε ότι ανάπτυξη σημαίνει περισσότερες Πόρσε Καγιέν στους στενούς δρόμους των πόλεών μας. Ούτε περισσότερα σκουπίδια στις παραλίες μας. Ούτε περισσότετο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά μας. Οι έλληνες μεγαλούργησαν όταν ζούσαν λιτά, όταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους, όταν τις αποταμιεύσεις τους τις ξόδευαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους, όταν ήταν περήφανοι που δεν χρώσταγαν. Άλλο όμως λιτός βίος, όπως μου έλεγε ο καλός μου φίλος Αλέκος Παπαδόπουλος, κι άλλο πυραμιδική λιτότητα όπως την ονομάζω – μια δήθεν λιτότητα που από την μία πετσοκόβει τα ισχνά εισοδήματα των ανίσχυρων και από την άλλη φορτώνει γιγάντια χρέη στα ήδη μη βιώσιμα. Την σελίδα από την πυραμιδική λιτότητα στον λιτό βίο θα την γυρίσουμε από το σπίτι μας. Από αυτό εδώ το υπουργείο. Ο λιτός βίος σε συνδυασμό με την αποκατάσταση της δικαιοσύνης και της αλληλλεγγύης αρχίζει εδώ. Από τις πρώτες μας κινήσεις θα είναι η άμεση εξοικονόμηση πόρων με την θεαματική μείωση των εξωυπηρεσιακών συμβούλων του υπουργείου – εξοικονόμιση που θα χρηματοδοτήσει την επαναπρόσληψη των καθαριστριών του υπουργείου. Ως συμβολική αλλά και ουσιαστική πρώτη κίνηση.

Έρχομαι τώρα στην 3η σελίδα που γυρίζουμε σήμερα που κι αυτή σχετίζεται με τον λιτό και αποτελεσματικό βίο που θα είναι ο γνώμονάς μας. Αφορά την λειτουργία του υπουργείου. Οι αναπληρωτές υπουργοί κι εγώ είμαστε αποφασισμένοι να ενεργοποιήσουμε, να αξιοποιήσουμε, να αναδείξουμε το υπηρεσιακό προσωπικό του υπουργείου μας. Δεν θα φέρουμε ούτε κομματικό στρατό ούτε άλλου είδους στρατό συμβούλων μαζί μας. Αντίθετα στόχος μας είναι να δώσουμε σε εσάς τα εφόδια, την προστασία από αθέμιτες πιέσεις, την αυτοπεποίθηση, την ενέργεια που απαιτείται ώστε το υπουργείο αυτό να εμπνευστεί από ένα συλλογικό, θεσμικό πνεύμα δημιουργίας.

Αρκετά όμως για τώρα όσον αφορά τα του οίκου μας. Θέλω να απευθυνθώ στους πολίτες που διψούν για πληροφόρηση όσον αφορά το μέγα ζήτημα: την διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας. Όπως προϊδέαζα και προεκλογικά, μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης η σκληρή γλώσσα, οι απειλητικές υπόνοιες, η επένδυση στην ανασφάλεια θα έδιναν την θέση τους στην λογική, στην διάθεση συνεργασίας, στην συνεννόηση. Είμαι στην ευχάριστη θέση να διαπιστώνω ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει.

Στα προεκλογικά τηλεοπτικά πάνελς συνεχώς άκουγα να μου λένε πως την επόμενη της εκλογής μας θα αντιμετωπίζαμε από τους εταίρους ένα τελεσίγραφο: Υπογράψτε δήλωση μετανοίας, την αίτηση για την επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος, αλλιώς δεν σας μιλάμε. Έλεγα ότι όποιος το πιστεύει αυτό απλά είναι πολύ κυνικός απέναντι στην Ευρώπη – ότι έχει πολύ κακή εντύπωση για την Ευρώπη. Η Ευρώπη ξέρει να βρίσκει λύσεις αποφεύγοντας τα τελεσίγραφα.

Πριν διο μέρες είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με τον κ. Ντάιζελμπλουμ. Του εξέθεσα τον σταθερό μας προσανατολισμό προς μία νέα συμφωνία με τους εταίρους για την Ελλάδα που να υπερβαίνει, να ανατρέπει, την αδιέξοδη λογική των προηγούμενων προγραμμάτων, να ελαχιστοποιεί το κόστος της ελληνικής αυτοτροφοδοτούμενης κρίσης όχι μόνο για τον έλληνα πολίτη αλλά και για τον Σλοβάκο, τον Ολλανδό, το Ιταλό, τον Γερμανό – τον κάθε πολίτη της Ευρώπης. Μου είπε ότι συμφωνεί σε πολλά από αυτά που του είπα και ότι υπάρχει κοινός τόπος που, με καλή θέληση, θα εντοπίσουμε.

Στο πλαίσιο αυτού του εξαιρετικού κλίματος ο κ. Ντάιζελμπλουμ προθυμοποιήθηκε να επισκεφτεί την Αθήνα την ερχόμενη Παρασκευή για συνάντηση πρώτα με τον πρωθυπουργό, κατόπιν με το οικονομικό επιτελείο μας και, τέλος, για μακρά συνεργασία των διο μας. Τέλος, συμφωνήσαμε σε κάτι το σημαντικό.

Ξέρετε, οι δημοσιογράφοι, παγκοσμίως, έχουν μια προτίμηση για συγκρουσιακά αφηγήματα. Άκουγα στο BBC την Δευτέρα να παρουσιάζουν το σκηνικό που προέκυψε μετά την εκλογική μας νίκη σε όρους μονομαχίας – ποιος θα υποχωρήσει πρώτος αναρωτιόντουσαν, η Αθήνα ή οι Βρυξέλλες. Κατανοώ την ελκυστικότητα από την μεριά των δημοσιογράφων τέτοιων αφηγημάτων. Όμως, με τον κ. Ντάιζελμπλουμ συμφωνήσαμε ότι μαζί θα τα αποδομήσουμε. Θα τα αποδομήσουμε τόσο επειδή είναι εκτός πραγματικότητας όσο και επειδή δημιουργούν ανασφάλεια άνευ λόγου. Δεν θα υπάρξει μονομαχία. Δεν θα υπάρξουν απειλές. Δεν τίθεται θέμα ποιος θα υποχωρήσει πρώτος. Η Κρίση της Ευρωζώνης μόνο θύματα και χαμένους έχει. Οι μόνοι που κερδίζουν είναι οι μισαλόδοξοι, οι ρατσιστές, οι επενδύοντες στον φόβο και στην διχόνοια – στο αυγό του φιδιού όπως έλεγε και ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Με τον κ. Ντάιζελμπλουμ την Παρασκευή θα βάλουμε τις βάσεις για να αποδομήσουμε το κλίμα αποδόμησης της Ευρώπης.

Να σας πω ακόμα ότι μετά από την συνομιλία με τον Πρόεδρο του Eurogroup είχα την χαρά να συνομιλήσω χτες το βράδυ με τον κ. Σαπέν, τον Γάλλο ομόλογό μου, με τον οποίο συμφωνήσαμε να έχουμε μια πρώτη γνωριμία την επόμενη εβδομάδα με βασικό ζήτημα συζήτησης, πέραν της ενημέρωσής του για τις προτάσεις μας για την χώρα μας, την ανάγκη για ένα επενδυτικό πρόγραμμα που θα αφορά ολόκληρη την Ευρώπη – στο πλαίσιο και δικών μας προτάσεων για ένα Πανευρωπαϊκό Νιου Ντηλ. Σήμερα, πριν λίγο, συνομίλησα με τον κ. Παντοάν τον υπουργό οικονομικών της Ιταλίας και προγραμματίσαμε συνάντηση άμεσα.

Θα ακολουθήσουν σειρά ανάλογων επαφών με στόχο μια νέα συμφωνία-γέφυρα μεταξύ των προηγούμενων προγραμμάτων και της τελικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας, ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ που θα διαπραγματευτούμε έως το καλοκαίρι και η οποία θα επιτρέψει, επί τέλους, στην Ελλάδα να αναπνεύσει και να μεταρρυθμιστεί ουσιαστικά σε μια Ευρώπη που βάζει τέλος στην εσωστρέφεια και την αργή αλλά βασανιστική αποδόμησή της.

Δεν θα σας κουράσω άλλο. Απλά ήθελα να μεταφέρω σε κάθε γωνιά του υπουργείου οικονομικών καθώς και σε κάθε γωνιά της χώρας την αίσθηση ότι μια νέα σχέση εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας δημιουργείται μεταξύ της χώρας μας και της Ευρώπης. Η διαβούλευση δεν θα είναι εύκολη. Πως θα μπορούσε να είναι σε μια Ευρώπη που πασχίζει να βρει τον βηματισμό της από την Μεγάλη Κρίση του 2008 και έπειτα; Είμαστε όμως αισιόδοξοι ότι βρισκόμαστε στον καλό δρόμο. Μαζί με τους εταίρους μας που, ακόμα κι εκείνοι που δεν ήθελαν να δουν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζουν στην κυβέρνησή μας μια ευκαιρία για μια νέα αρχή, ένα reboot, για την Ευρώπη όλη.

Και τώρα δουλειά!

Θα τα ξαναπούμε μετά την συνάντηση της Παρασκευής με τον κ. Νταιζελμπλουμ όπου οι διο μας θα προβούμε σε σύντομες δηλώσεις. Από την επόμενη εβδομάδα θα προγραμματίσουμε την τακτική ενημέρωση του ΥΠΟΙΚ καθώς οδεύουμε προς τις προγραμματικές μας δηλώσεις και καθώς οι διαβουλεύσεις με τους εταίρους μας προχωρούν.

Κλείνω με μια δήλωση: Το ελληνικό κράτος έχει συνέχεια. Δεν θα έχει όμως συνέχεια η αυτοτροφοδοτούμενη κρίση των τελευταίων χρόνων.

Κατηγορίες:Δηλώσεις

4 replies »

  1. Σας συγχαίρω για την επιτυχία σας και σας εύχομαι καλή δύναμη.

    Και για να χαμογελάσετε και λίγο σε αυτο το ναρκοπέδιο της πολιτικης που αναμφισβήτητα βρίσκεστε, μια σατυρική φώτο που βρήκα στο τελευταίο του techichan:

    (ζώντας στην Ιαπωνία πολλά χρόνια και έχοντας απεριόριστο σεβασμό σε αυτού του είδους το λιτό βίο, ανεξάρτητα με την πρόθεση του δημιουργού, πιστεύω πως δεν έχει την παραμικρή κακη προαίρεση)

    Αρέσει σε 3 άτομα

    • Κ. Βαρουφάκη,

      Δεν αμφισβητώ τις καλές σας προθέσεις όμως ξέρετε πολύ καλά πως οι πράξεις από τις προθέσεις απέχουν μερικές φορές απόσταση που δεν μπορεί να διανυθεί.

      Αυτό που περισσότερο με κάνει να αμφιβάλω είναι πως ένας Άνθρωπος (εσείς) που μια ζωή περάσατε σε «μεγάλα σαλόνια» σε ακαδημαϊκούς κύκλους ως θεωρητικός της οικονομίας. Συναναστρεφόμενος (αλλά και φιλικά προσκείμενος) πολλές φορές τα πρόσωπα που εδώ και 4-5 χρόνια δανείζουν και κερδοσκοπούν σε βάρος μας. Πως, έχοντας κάνει ένα γάμο με τα εκατομμύρια (εννοώ προφανώς την Σύζυγό σας που είμαι σίγουρος ότι την κρίση την γνωρίζει όπως εμείς την ανθρωπιστική κρίση στην Αφρική, μέσα από την τηλεόραση δηλαδή) θα μπορούσατε ποτέ να κατανοήσετε σε βάθος, στο πετσί σας, τι εστί κρίση για έναν μέσο άνθρωπο και πόσο μάλλον για έναν καθημερινό βιοπαλαιστή.

      Πως θα μπορούσατε χωρίς να νιώσετε αυτό που νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι να τους βοηθήσετε ; Αυτοί οι άνθρωποι ξέρετε (μεταξύ τους κι εγώ και ας μην έχω ακόμα κάποιο σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα…ακόμα) αηδιάζουν απέναντι στην μπουρζουαζία της ντόπιας και διεθνούς κλεπτοκρατίας. Μισούμε τα πρόσωπα και τις ιδιότητες όλων αυτών που σε βάρος μας πλουτίζουν και συνεχίζουν να πλουτίζουν ακόμα και μέσα στα χρόνια της πιο βαθιάς κρίσης. Πως Εσείς που συναγελάζεστε σε τραπέζια του Κολωνακίου, της Εκάλης, της Γλυφάδας, του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης μαζί τους, θα μπορέσετε ποτέ να καταλάβετε τι νιώθουμε εμείς για όλα αυτά ; Πως είναι συνεπώς δυνατόν να κάνετε όλα όσα θα έσβηναν για πάντα τις αδικίες και θα διαμόρφωναν επιτέλους ένα δίκαιο οικονομικό και φορολογικό σύστημα που ο πλούσιος θα συνεισφέρει αυτό που του αναλογεί ;

      Αν κάνουμε κάποια assumptions χωρίζοντας σε είδη τους ανθρώπους όπως και στο ζωικό βασίλειο τότε θα λέγαμε πως εσείς (ως εύπορος…ελπίζω να μην το αρνείστε ότι είστε) ανήκετε στο είδος των πλουσίων και εμείς σε κάποια άλλα είδη κατώτερα σίγουρα (από την άποψη του περιεχομένου των τραπεζικών λογαριασμών μας και μόνο). Τότε κάνοντας τις αναγωγές από το ζωικό βασίλειο θα βλέπαμε πως το ποιο ισχυρό είδος πάντα συμμαχεί και νιώθει ποιο κοντά με το είδος του και όχι με άλλα είδη. Μόνο όταν συγκρουόμενα ιδιοτελή συμφέροντα παρεισφρήσουν ανάμεσα στα μέλη του ίδου είδους μπορεί να υπάρξει σύγκρουση και αυτή μόνο για να επέλθει η ισορροπία. Κατα τα άλλα το ποιο ισχυρό είδος πάντα επιτίθεται σε αγέλη και προσπαθεί να κατασπαράξει τα ποιο αδύνατα. Γιατί ; Μα γιατί υπάρχει ένας κοινός σκοπός. Η επικράτηση και η διαιώνιση του είδους.

      Πείτε μου πως εσείς ανήκοντας σε ένα «είδος», θα παλέψετε εναντίον του για κάποιο άλλο «είδος» και μάλιστα «κατώτερό» σας.

      Δεν θα αναφερθώ εδώ σε άλλα ζητήματα που επίσης με κάνουν επιφυλακτικό ως δύσπιστο όπως για παράδειγμα το πως θα εφαρμόσετε οικονομικές θεωρίες στην πραγματική οικονομία και μάλιστα σε μια διαλυμένη οικονομία. Εκτός και αν όπως και στο σώμα ενός νεκρού που το δωρίζουν για χάριν της επιστήμης, θα κληθείτε να πετσοκόψετε προκειμένου να επαληθεύσετε ή όχι τις θεωρίες της επιστήμη σας.

      Καλή μέρα σας.

      Μου αρέσει!

  2. Κύριε Βαρουφάκη,

    είδα τα αποτελέσματα της συνάντησή σας με τον Νταιζελμπλουμ και τις δηλώσεις που κάνατε.
    Θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση έχει γενικόλογες προτάσεις για την αποπληρωμή του χρέους. Φαίνεται σαν να περιμένει ότι η Ε.Ε θα πει (ή θα αναγκαστεί να πει) από μόνη της «εντάξει θα κάνουμε ό,τι θέλετε». Είναι πολύ δύσκολο να γινει κάτι τέτοιο. Το επιχείρημα της λαικής κυριαρχίας δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των Ελλήνων. Εκλογές γίνονται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όλες μπορούνε να την επικαλεστούνε την λαϊκή κυριαρχία. Μπορεί να την επικαλεστεί η γερμανική κυβέρνηση και να πει «παύουμε να ασχολούμαστε με την Ελλάδα». Και η γαλλική για το ίδιο πράγμα. Δεν είναι μόνο η Γερμανία που είναι η «κακιά» της υπόθεσης. Υπάρχουν και άλλες χώρες που κρύβονται πίσω από τον όγκο της Γερμανίας και δεν φαίνονται.
    Και σκεφτείτε να εκλεγεί η Λεπέν στη Γαλλία. Θα κάνει ότι θέλει επικαλώντας την λαϊκή κυριαρχία που την εξέλεξε;

    Χρειάζονται σαφείς προτάσεις για εναλλακτική πορεία από το μνημόνιο. Θεωρώ ότι μια ελληνική πρόταση θα ήταν π.χ η παύση δόσεων σους δανειστεές για μια περίοδο 1 ή 2 χρόνων. Ή κάτι παρόμοιο. Στο διάστημα αυτό μπορεί να γίνει η αποκατάσταση της οικονομίας και μετά μπορούμε να αρχίσουμε πάλι να πληρώνουμε. Θεωρώ ότι υπάρχουν άνρωποι στην Ευρώπη που θα συζητούσαν μια τέτοια πρόταση ως ρεαλιστική. Μην τους απομονώνετε με βιαστικές κινήσεις.
    Η επιμονή στο κούρεμα του χρέους είναι αναποτελεσματική αλλά και άδικη για τις άλλες χώρες. Η Ελλάδα έτσι και αλλιώς όπως και κάθε χώρα θα δανείζονταν έτσι και αλλιώς χρήματα ακόμη και αν δεν είχαν συμβεί όσα έχουν συμβεί. Όπως γίνονταν και πριν το μνημόνιο.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε